باز ماه خدا. ماه ضیافت الهی. ماه رسیدن به خدا. اصلاً ساده بگم ماه مناجات با خدا. ضیافتی که غذاش گرسنگیه

و تشنگی. ولی گرسنگی و تشنگی برای خدا. برای محبوب دلت. یه لحظه فکر کن... تصور کن توی یه باغ

بزرگ و بی انتهایی....یه سفره روی زمین پهن شده که اون سرش ناپیداست.... یه نگاه به دور و اطراف سفره

میندازی می بینی هرکسی که اومده سر سفره دلش مثل آب زلاله. دلش پاکه.... از همه مهمتر می بینی که

تو هم می تونی از این سفره سهمی داشته باشی. در همین حین میشنوی که یکی می گه:بیا... بیا بنده ی من

... تو هم بیا از اکرام و بخشش من بهرهای ببر. خوب که دقت می کنی می بینی منشأ این صدا یه نور

عظیمه... نوری که از شدت عظمت نمی تونی ببینیش... ممکنه بگی این چیزا رو قدیمیا گفتن،وجود نداره و .....

اما به دلت رجوع کن ، میگه:  این چیزا وجود داره...الان که من دارم این مطلب رو می نو یسم  نزدیک افطاره

هر کسی دلش بعداز خوندن این مطلب، هوای خدا رو کرد هم مارو دعا کنه هم اینکه برای ظهور امام زمان( عج)

دعا کنه

    یا علی......